معنی غیب الله - جستجوی لغت در جدول جو

غیب الله

لغت نامه دهخدا

حبیب الله

(پسرانه)

دوست و یار خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

سیف الله

(پسرانه)

آنکه به منزله شمشیر خدا است و در راه خداوند مبارزه می کند

فرهنگ نامهای ایرانی

آیت الله

(پسرانه)

نشانه خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

فیض الله

(پسرانه)

لطف و محبت خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

عین الله

(پسرانه)

چشم خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

هیبت الله

(پسرانه)

شکوه و جلال خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

بیت الله

خانۀ خدا، کعبه

فرهنگ فارسی عمید

نبی الله

لقب حضرت محمد بن عبدالله (ص)
پیغمبر، هر شخصی که خداوند او را با الهام، وحی و یا به واسطۀ فرشته خبر دهد و اوامر خود را به او برساند و یا او را برای راهنمایی خلق به راه راست مبعوث کند، برخی از پیغمبران قدیم پیرو شریعت پیغمبر دیگر بوده اند مانند یونس نسبت به موسی، وخشور، پیغامبر، رسول، پیمبر، پیامبر، نبی، پیغمبر خدا

لقب حضرت محمد بن عبدالله (ص)
پِیغَمبَر، هر شخصی که خداوند او را با الهام، وحی و یا به واسطۀ فرشته خبر دهد و اوامر خود را به او برساند و یا او را برای راهنمایی خلق به راه راست مبعوث کند، برخی از پیغمبران قدیم پیرو شریعت پیغمبر دیگر بوده اند مانند یونس نسبت به موسی، وَخشور، پِیغامبَر، رَسول، پیَمبَر، پیامبَر، نَبی، پیغمبر خدا

فرهنگ فارسی عمید

آیت الله

نشانه و حجت خدا، عنوان یا لقبی که مسلمانان به مجتهدان و عالمان بزرگ دین می دهند

فرهنگ فارسی عمید

حبیب الله

دوست خدا

فرهنگ فارسی عمید

باب الله

(بُلْ لاه)

یکی از چهار دروازۀ حلب: حلب را شهری نیکو دیدم بارۀ عظیم دارد...قلعۀ عظیم همه پرسنگ نهاده بقیاس چند بلخ باشد همه آبادان و بناها بر سر هم نهاده و آن شهر باجگاه است میان بلاد شام و روم و دیار بکر و عراق... چهار دروازه دارد:باب الیهود، باب اﷲ، باب الجنان، باب الانطاکیه... (سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 12، چ برلین ص 84)

لغت نامه دهخدا

حبیب الله

(حَ بُلْ لاه)

دهی از دهستان دیمچۀ بخش کوند شهرستان شوشتر. 18 هزارگزی جنوب باختری کوند 2 هزارگزی جنوب باختری راه دزفول به شوشتر. دشت، گرمسیر. سکنه 200 تن. زبان فارسی لری. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات. کار اهالی کشت. راه آن تابستان اتومبیل رو است. ساکنین، بختیاری هستند. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

حبیب الله

(حَ بُلْ لاه)

از شاگردان محمدرضا سهیلی بود. در عنفوان جوانی جادۀ عدم پیموده. او راست:
ببرد دل ز کفم دوش مجلس آرائی
سهی قدی سمن اندام ماه سیمائی
بیک طرف ز تبسم حیات بخشنده
بجانبی ز نگه قتل عام فرمائی.
(صبح گلشن ص 118)
(میرزا...) یکی از شعرای ایران. بیت ذیل از اوست:
هر ذره ام بیادت از بس که باصفا شد
آیینه های داغم آخر بدن نما شد.
(از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

حسب الله

(حَ بُلْ لاه)

شیخ محمد بن سلیمان مکی شافعی از دانشمندان سدۀ سیزدهم هجری. اوراست: حاشیه بر مناسک الحج خطیب شربینی که همراه خودمناسک در بولاق به سال 1293 هجری قمری و نیز در 1310 هجری قمری در 114 ص چاپ شده است. و نیز او راست: ’الریاض البدیعه فی اصول الدین و بعض فروع الشریعه’ در فقه حنفی که در مصر به سال 1297 هجری قمری و 1301 هجری قمری و 1305 هجری قمری چاپ شده است. (معجم المطبوعات عربی)

لغت نامه دهخدا

ایم الله

(اَ مُلْ لاه)

قسم بخدا. (منتهی الارب) (آنندراج). کلمه قسم. یعنی سوگند بخدا. (ناظم الاطباء). لغتی است از ایمن اﷲ که قسم است و درآن لغات است: ایم اﷲ. ایم اﷲ و ایمن اﷲ یا ایمن اﷲ. (از اقرب الموارد). رجوع به ایمن اﷲ شود

لغت نامه دهخدا

بیت الله

(بَ تُلْ لاه)

بیت الحرام. (آنندراج). کعب. بیت الله الحرام زاده الله تشریفاً و تعظیماً. (منتهی الارب). بیت الدعا. (مجموعۀ مترادفات ص 342). بیت العتیق. خانه خدای که خانه کعبه باشد. (ناظم الاطباء) :
بگردانم ز بیت الله قبله
به بیت المقدس و محراب اقصی.
خاقانی.
باقطار خوک در بیت المقدس پا منه
با سپاه پیل بردرگاه بیت الله میا.
خاقانی.
از طرف بیت الله بولایت مازندران رسیدند. (انیس الطالبین). رجوع به بیت الحرام و بیت الحرم و کعبه و مکه شود

لغت نامه دهخدا

شیع الله

(شَ عُلْ لاه)

اسم است مانند تیم اﷲ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عین الله

(عَ نُلْ لاه)

چشم خدای. حفظ خدای. (آنندراج) (غیاث اللغات) :
تو شب به روضۀ نبوی زنده داشته
عین اللهت بلطف نظر پاسبان شده.
خاقانی.
دیوان مرا که گنج عرشی است
عین اللّه گنج بان ببینم.
خاقانی.
بینی جمال حضرت عین اللّه آن زمان
کآیینۀ دل تو شود صادق الصفا.
خاقانی.
- علیک عین اﷲ، چشم خدا بر تو باد. در حفظ خدا باشی:
ایا کریم زمانه علیک عین اﷲ
تویی که چشمۀ خورشید را به نور ضوی.
منوچهری.
، (اصطلاح عرفان) انسان کامل. (از فرهنگ علوم عقلی)

چشم خدای. حفظ خدای. (آنندراج) (غیاث اللغات) :
تو شب به روضۀ نبوی زنده داشته
عین اللهت بلطف نظر پاسبان شده.
خاقانی.
دیوان مرا که گنج عرشی است
عین اللَّه گنج بان ببینم.
خاقانی.
بینی جمال حضرت عین اللَّه آن زمان
کآیینۀ دل تو شود صادق الصفا.
خاقانی.
- علیک عین اﷲ، چشم خدا بر تو باد. در حفظ خدا باشی:
ایا کریم زمانه علیک عین اﷲ
تویی که چشمۀ خورشید را به نور ضوی.
منوچهری.
، (اصطلاح عرفان) انسان کامل. (از فرهنگ علوم عقلی)

لغت نامه دهخدا

غنی بالله

(غَ نی یُ بِلْ لاه)

الغنی بالله، محمد خامس هشتمین از ملوک بنی نصر 755- 760 هجری قمری). زرکلی گوید: محمد بن یوسف ابی الحجاج بن اسماعیل. وی از پادشاهان دولت بنی نصر بن احمر در اندلس بود. به سال 755 هجری قمری به پادشاهی رسید و لسان الدین بن خطیب را به وزارت گماشت. الغنی باللّه برادری به نام اسماعیل داشت. گروهی از مردم غرناطه بر وی گرد آمدند و او را بسلطنت برداشته غنی را برکنار کردند و لسان الدین را نیز به زندان انداختند. پس از آن غنی به سال 671 هجری قمری به وادی آش و از آنجا به تونس رفت و مدتی نزد پادشاه آنجا ابوسالم مرینی ماند، سپس به شفاعت او، لسان الدین آزاد شد. به سال 763 هجری قمری فرصتی برای غنی دست داد و به غرناطه آمد و کار حکومت را به دست گرفت و لسان الدین نیز به وزارت بازگشت، و پادشاهی او توسعه یافت و همه بلاد مغرب زیر تصرف او آمد. غنی حازم و داهی بود و به سال 763 هجری قمری درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1006)

الَغنی بالله، محمد خامس هشتمین از ملوک بنی نصر 755- 760 هجری قمری). زرکلی گوید: محمد بن یوسف ابی الحجاج بن اسماعیل. وی از پادشاهان دولت بنی نصر بن احمر در اندلس بود. به سال 755 هجری قمری به پادشاهی رسید و لسان الدین بن خطیب را به وزارت گماشت. الغنی باللّه برادری به نام اسماعیل داشت. گروهی از مردم غرناطه بر وی گرد آمدند و او را بسلطنت برداشته غنی را برکنار کردند و لسان الدین را نیز به زندان انداختند. پس از آن غنی به سال 671 هجری قمری به وادی آش و از آنجا به تونس رفت و مدتی نزد پادشاه آنجا ابوسالم مرینی ماند، سپس به شفاعت او، لسان الدین آزاد شد. به سال 763 هجری قمری فرصتی برای غنی دست داد و به غرناطه آمد و کار حکومت را به دست گرفت و لسان الدین نیز به وزارت بازگشت، و پادشاهی او توسعه یافت و همه بلاد مغرب زیر تصرف او آمد. غنی حازم و داهی بود و به سال 763 هجری قمری درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1006)

لغت نامه دهخدا

فیض الله

(فَ ضُلْ لاه)

ابن احمد، معروف به ابن القاب رومی (950 هجری قمری / 1543 میلادی - 1020 هجری قمری / 1611 میلادی). فاضلی از قضاه است که او را بتازی آثار منظوم است. اصلاً ترک بود ولی در ادب عربی وارد و گوینده ای فصیح بود. مدتی در حلب و سپس در شام قاضی بود. (از اعلام زرکلی از خلاصه الاثر)

لغت نامه دهخدا

لیث الله

(لَ ثُلْ لاه)

هو حمزه بن عبدالمطلب. وقع ذلک فی شعر ابی سفیان بن حریث کما سیأتی فی الکنی و المشهور انه اسداﷲ. (الاصابه ج 6 ص 10)

لغت نامه دهخدا

غیب اللهی

(غَ عَ)

دهی است از دهستان علامرودشت بخش کنگان شهرستان بوشهر که در 67هزارگزی خاور کنگان، کنارراه مالرو اشکنان به پس رودک قرار دارد. جلگه و گرمسیر است. سکنۀ آن 112 تن است که فارسی زبانند. آب آن از چاه. محصول آن غلات و خرماست. شغل اهالی زارعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

غفر الله

خدا بیامرزاد

فرهنگ لغت هوشیار

ایم الله

سوگند خدا

فرهنگ لغت هوشیار

حزب الله

خداپرستان گروه خدا

فرهنگ لغت هوشیار

باب الله

درخدا، در رحمت الهی: سامری را آن هنر چه سود کرد کان فن از باب الهش مردود کرد. (مثنوی)

فرهنگ لغت هوشیار

آیت الله

نشانه و حجت خدا

فرهنگ لغت هوشیار

آیه الله

گواه خدا خدانشان نشانه خدا حجت خدا، عنوانی که بمجتهدین وعلمای بزرگ دینی دهند آیات الله یا آیه الله العظمی. عنوانی که بمجتهد مرجع تقلید دهند

فرهنگ لغت هوشیار

بیت الله

کعبه، بیت الحرام

فرهنگ لغت هوشیار

طیب الله

خدای پاکیزه گرداناد... . یا طبی الله تربته خدای خاک (قبر) او را پاکیزه گرداناد، (پس از ذکر نام مرده گویند) : اما در روزگار ما هم از خلفاء بنی عباس ابن المستظهر المسترسد بالله امیر المومنین - طیب الله تربته و رفع فی الجنان رتبته - از شهر بغداد خروج کرد... یا طیب الله رمسه. خدای خاک قبر او را پاکیزه گرداناد، (پس از ذکر مرده گویند) یا طیب الله روضته. خدای باغ (مرقد) او را پاکیزه گرداناد، (پس ازذکر نام مرده گویند) یاطیب الله فاک. خدای دهانت را پاک و پاکیزه گرداناد، (پس از شنیدن خطابه ای نیک یا آوازی خوش شنوندگان گوینده و خواننده را گویند)

فرهنگ لغت هوشیار